Bańki próżniowe przede wszystkim znamy dzięki medycynie ludowej. Tę wiedzę zawdzięczamy nie tylko terenom Chin i Egiptu lecz starożytnej Grecji oraz średniowiecznej i nowożytnej Anglii. Również stawianie baniek występuje w kulturze żydowskiej, arabskiej, tajskiej oraz wietnamskiej. Z ciekawostek pierwszy spisany traktat medyczny został odnaleziony już w starożytnym grobowcu chińskiej Dynastii Han. Metoda ta stosowana jest nie tylko w chorobie, lecz również często korzystają z baniek sportowcy nawet najwyższej rangi, co mogliśmy obserwować na tegorocznych Igrzyskach Olimpijskich w Tokio
Cel stawiania baniek
Jest to tradycyjna metoda stosowana w przypadku grypy, przeziębienia, stanów zapalnych, dolegliwości związanych z układem oddechowym oraz podczas nadmiernych napięć mięśniowo-powięziowych.
Przebieg zabiegu
Zabieg polega na przyłożeniu bańki do skóry pacjenta, następnie zostaje wtłoczone podciśnienie do bańki, co powoduje zassanie się powłok skórnych wraz z naczyniami krwionośnymi do wnętrza bańki. Istnieje kilka teorii wyjaśniających działanie takiego zabiegu. Jedna z nich głosi, że zassana krew do bańki zostaje uwięziona tam i krwinki, które ta zostały „uwięzione” obumierają. Podczas tej reakcji automatycznie zaczynają namnażać się leukocyty (białe krwinki – odpowiedzialne za odporność). Dzięki temu mamy zwiększoną ilość leukocytów, czyli nasz odporność jest wyższą niż przed zabiegiem. Po usunięciu bańki nagromadzone leukocyty mogą wchodzić w ingerencję z prawdziwym zagrożeniem w ciele pacjenta. Więc powstające siniki/krwiaki są następstwem zgromadzenia wcześniej wspomnianych obumierających krwinek. Jest to normalne reakcja organizmu na tego rodzaju zabieg.
Przeciwskazania
Zdecydowanie baniek powinny unikać osoby, które mają choroby układu krążenia tj.:
1) wady serca
2) zaburzenia rytmu serca
3) nadciśnienie
4) problemy z krzepliwością krwi
